Monday, April 25, 2005

Ísland í útlöndum

Já, já, já.... nú er bara komið "næst". Er alveg voðalega léleg í þessu. Ákvað samt að birta eitt gamalt blogg síðan rétt eftir páska sem ég ætlaði alltaf að klára en gerði víst aldrei..... bara svona svo ég geti sagst hafa 'postað' tvisvar á einum degi.

Verð bara að segja frá því að ég var rétt í þessu að klára að horfa á Oprah þar sem það var góður biti sýndur frá Íslandi og Svanhildur Hólm sat barasta í gula sófanum. Var reyndar í vinnunni þegar einn bróðirinn kom hlaupandi inn í herbergi og sagði að það væri kona í sjónvarpinu sem að talaði alveg eins og ég og Sportacus (Maggi Schewing í Lazytown). Þá kom nú TiVoið mitt sem ég fékk í jólagjöf að góðum notum því að ég var búin að stilla það þannig að það tekur upp alla Opruh þætti þannig að ég gat komið heim og horft á það í rólegheitum. Já, já, ég er alveg eins og amerísk "soccermom" sem að tekur upp Oprah. Í rauninni er það bara því það koma nú stundum voða athygglisverðir þættir............
..... en allavegana.... þá var náttúrulega voðalega gaman að sjá þetta. Það var verið að heimsækja og tala um allavegana 5 mismunandi lönd og náttúrulega fékk Ísland mesta tímann...víiiihíiii. Það var talað um hvað íslenskar konur væru fallegar og hávaxnar og ljóshærðar (já, já, hvaðan er ég þá... hmmmmm...!!!) Auðvitað var komið að því hvað við drekkum mikið, stundum mikið kynlíf og að það væri bara normið að sofa hjá á fyrsta deiti..... ekki beint pósitíf ímynd það!!!! Einnig þurfti Svanhildur að reyna að troða í Opruh brennivíni, hákarli og súrsuðum hrútspungum, sem að hljómar einhvern veginn miklu verr á ensku "rotten shark and sour lamb testicles", kannski bara af því að maður er vanur þessu á íslensku. Það var nú margt gott og jákvætt sem að kom líka fram. Til dæmis hvað íslenskar konur eru í rauninni sjálfstæðar.... það þykir engin skömm að vera einstæð móðir til dæmis og að deit reglur eru í rauninni ekki til. Konan þarf sko engan karlmann sér við hlið til þess að byggja sér status í lífinu.... heyr...heyr....!!!!
Nú kannski vita amerískar 'soccermoms´ aðeins meira um Ísland. Þið getið ekki ímyndað ykkur hve oft við höfum fengið þessa setningu í hausinn eftir að hafa sagt að við værum frá Íslandi
" Ahhhh... from Iceland, really!!! That's cool! hihihihih..... I know one thing about Iceland. Iceland is green and Greenland is ice". Það eina sem maður getur gert og sagt er bara að brosa og kinka kolli.

Verð líka að koma með svolítið sem ég las í einni af skólabókunum hjá einum bræðra hans Jonah. Þeim er öllum kennt heima og fara ekki í skóla þannig að á meðan ég er að vinna með Jonah þá eru hinir krakkarnir að læra. Athygglisvert en satt er að í landafræði bókinni hans voru heilar 4 bls. bara um Ísland. Þar stóð meðal annars að helstu áhugamál Íslendinga væru að spila skák, spil, hestreiðar og að keppa í öllu sem að prófar styrk okkar............ váááá hvað við hljótum nú að vera leiðinleg. Einnig stóð: "Iceland is a modern society. They do have TV´s, telephones and computers". Fannst þetta bara dálítið fyndið.

Málið er að maður fyllist alveg rosalegu þjóðarstollti þegar maður sér eitthvað um eða frá Íslandi hérna.... örugglega meira heldur en fólk sem býr á Íslandi. Þegar maður er búin að búa svona lengi í útlöndum þá lærir maður einhvern veginn að meta smá hlutina á Íslandi miklu, miklu betur. Til dæmis að það er ekkert sjálfsagt að fólk búi í svona mikilli nálægð við sína fjölskyldu eins og fólk gerir á Íslandi... það að geta bara skroppið í heimsókn til mömmu og pabba eða annarra er oft bara ekki til í dæminu nema að taka heilan dag eða jafnvel heila helgi í það. Það að geta keypt í matinn, farið til læknis, í bankann ,sótt um nýtt ökuskirteini, myndi taka heilan dag hér en 2 tíma heima eins og það tók mig um jólin. Er reyndar enn í svolittlu sjokki eftir það því ég var búin að gefa mér allavegana svona 4 tíma í þetta allt saman og samt búin að gera ráð fyrir að ég væri á Íslandi og að allt tæki minni tíma.

Jæja, jæja.... nóg komið að bulli í þetta sinn. Óska ykkur bara gleðilegra jóla og farsældar á nýju ári ef svo myndi fara að ég skrifaði ekkert fyrr en þá.

Þangað til næst.........

Monday, April 04, 2005

Já, já, ég er hérna ennþá. Og við bæði reyndar líka.....
Ekkert neitt mikið og spennandi hefur á daga okkar drifið síðan seinast. Höfðum það bara voða gott um páskana. Reyndar hefði ég nú alveg misst af og gleymt að það væru páskar ef að páskaeggjunum hefði ekki hrunið hérna inn um dyrnar. Það er nefnilega ekkert frí gefið hérna, þannig að maður gæti auðveldlega bara gleymt páskunum. Foreldrar okkar eru svo góðir að senda okkur alltaf páskaegg. Reyndar eru þau nú búin að læra að Ómar er ekkert mikið fyrir sætindin þannig að honum er bara gefið það minnsta svo hann fái málshátt og svo ég geti bara borðað rest. Hef nokkrum sinnum "þurft" að borða 4 heil páskaegg.... því náttúrulega verður maður að borða allt íslenskt nammi og reyndar allt annað sem kemur inn fyrir þessar dyr. Reyndar læddist Ómar óvenjumikið í eggin þetta árið náttúrulega á minn kostnað en það lagaðist allt saman, því hann Elvar vinur okkar kom færandi hendi í gærkvöldi með fullan poka af lakkrís, Freyju karamellum og fleira. Þannig að nammiskúffan er nánast yfir full þessa dagana.

Ég ákvað samt að vera mjög svo gjafmild þessa páskana og gaf einum stráknum sem ég vinn með og 5 systkinum hans einn kassa af nr. eitt páskaeggjum. Bara svona svo þau gætu smakkað. Þeim fannst þetta náttúrulega mjög sérstakt en gott en voru samt mest forvitin hvað stæði á þessum litlu miðum sem voru inn í eggjunum. Ég setti mig nú í stellingar og ætlaði að reyna að þýða eitthvað af þessu en með akkúrat engum árangri. Eftir að geta þýtt eitt og eitt orð reynt að útskýra að það væri oft erfitt að sjá merkinguna meira að segja á íslensku þá sagði sá 6 ára "Are you sure you speak Icelandic? Maybe you forgot how to." Og vorkenndi mér alveg ógurlega að geta ekki lengur talað við fjölskyldu mína á Íslandi.